vrijdag 7 september 2007

Aandacht voor de wijken

De laatste tijd zijn de wijken veel in het nieuws. Er is sprake van wijken waar problemen zijn en daarvoor zoekt men een oplossing. Hiervoor is veel geld nodig, maar hoe komt men aan dit geld? Het leek me een goed idee om hier eveneens aandacht aan te besteden.

De woningbouwcorporaties weigeren definitief mee te betalen aan een fonds van minister Wouter Bos voor de aanpak van wat probleemwijken worden genoemd. Dat is de uitkomst van een raadpleging die koepelorganisatie Aedes onder haar leden heeft gehouden.

De corporaties willen het fonds helpen vullen door onroerend goed te kopen van de overheid, maar weigeren er eigen geld in te stoppen. Aedes is bang dat een kwart dan aan bureaucratie opgaat.Het kabinet houdt eraan vast dat de woningcorporaties miljarden bij moeten dragen aan de aanpak van de woonwijken, en de probleemwijken.

Volgens de ministers zijn er zeef forse reserves bij de corporaties.Een vraag die zich natuurlijk meteen opwerpt is, hoe komen al die corporaties aan “zeer forse reserves”? Om wat reserves te hebben, is natuurlijk heel erg leuk, en kan ook heel erg goed zijn, want daarvan kunnen weer nieuwe projecten worden betaald.

Zoals investeringen in de voorzieningen in de wijken?Of de mensen in al die probleemwijken hun wijk ook als probleem ervaren, dat is de vraag? Maar het zou ook een aardig idee kunnen zijn, om de huren iets te verlagen, als dat kan? Dat zou heel leuk zijn, voor de mensen in de wijken. En wat leuk is voor wijkbewoners, is goed voor de wijk?

Want de huurders hebben ervoor gezorgd dat de woningcorporaties dus erg rijk zijn geworden, het zou een leuk idee zijn, wanneer dit geld nu weer terug gaat naar die huurders.

Er worden 40 wijken aangemerkt als zogenoemde "probleemwijken", hoewel minister Vogelaar van dat woord af wil, en ze liever aandachtswijken wil noemen en ze om wil vormen tot "prachtwijken".

Maar hoe ze het ook wendt of keert, het gaat toch om de situatie hoe die is.

Maar misschien kan, of mag dat helemaal niet? Het was zomaar een idee.